咏柳（乱条犹未变初黄）

咏柳（乱条犹未变初黄）原文：

“高标跨苍穹，烈风无时休。”诗一开头就出语奇突，气概不凡。不说高塔而说高标，使人想起左思《蜀都赋》中“阳鸟回翼乎高标”句所描绘的直插天穹的树梢，又使人想起李白《蜀道难》中“上有六龙回日之高标”句所形容的高耸入云的峰顶。这里借“高标”极言塔高。不说苍天而说“苍穹”，即勾画出天像穹窿形。用一“跨”字，正和“苍穹”紧联。天是穹窿形的，所以就(...)
话语交际是一种双边的或多边的(...)
诗人联想起诸葛亮超人的才智和胆略，如同见到了他那羽扇纶巾、一扫千军万马的潇洒风度。感情所至，诗人不由呼出“伯仲之间见伊吕，指挥若定失萧曹”的赞语。伊尹是商代开国君主汤的大臣，吕尚辅佐周文王、武王灭商有功，萧何和曹参，都是汉高祖刘邦的谋臣，汉初的名相，诗人盛赞诸葛亮的人品与伊尹、吕尚不相上下，而胸有成竹，从容镇定的指挥才能却使萧何、曹参为之黯然失色。这一方面是表现了对武侯的极度崇尚之情，同时也表现了作者不以事业成败持评的高人之见。刘克庄说：“卧龙没已千载，而有志世道者，皆以三代之佐许之。此诗侪之伊吕伯仲间，而以萧曹为不足道，此论皆自子美发之。”黄生说：这一评论，“区区以成败持评者，皆可废矣。”读者(...)
风尘中埋没了二十年，平空的唤县君有何颜面！告辞了春风歌宛转，夜月舞蹁跹。(...)
这老子也无分晓，你怎么骂仓官？我告诉他去来。你两个斗子，有甚么话说？告的相公得知，一个老子来籴米，他的银子又少，他倒骂相公哩。拿过那老子来。你这个虎刺孩作死也！你的银子又少，怎敢骂我？你这两个害民的贼，于民有损，为国无益。相公，你看小人不说谎，他是骂你来么？这老匹夫无礼，将紫金锤来打那老匹夫。父亲精细者！我说甚么来？我着你休言语，你吃了这一金锤。父亲，眼见的无那活的人也！打的还轻，依着我性，则一下打出脑浆来，且着他包不成网儿。
①故国：故乡。②何满子：唐玄宗时著名歌手，据说她因故得罪了皇帝，被推出就刑。就刑前她张口高歌，曲调悲愤，使“苍天白日黯然失色”。结果皇帝闻之，终因惜其技艺难得而降旨缓刑。因为何满子出色的技艺，大诗人元稹、白居易、杜牧等都相继为之赋诗，其中以张祜的《何满子》宫词：“故国三千里，深宫二十年。一声何满子，双泪落君前”最为感人。这首宫词后来流传甚广，其唱来异常悲怨。据说唐武宗时，有一孟才人，因有感于武宗让其殉情之意，为奄奄一息的武宗唱了一曲《何满子》，唱毕，竟气绝身亡。一作“河满子”，舞曲名。题又作“宫词”。白居易《何满子》诗：“世传满子是人名，临就弄时曲始成。一曲四词歌八叠，从头便是断肠声。”“何满子”声调哀婉。《乐府集》引白居易《何满子》诗的自注说：“何满子，开元中沧州歌者，临弄进此曲以赎死，竟不得免。”③君：指皇帝。这里是指唐武宗。据《唐诗纪事》，张祜《宫词》：“传入宫禁，武宗疾笃，目孟才人曰：‘吾即不讯，尔何为哉？’指笙囊泣曰：‘请以此就缢。’上悯然。复曰：‘妾尝艺歌，请对上歌一曲，以泄其愤。’上许。乃歌一声《何满子》，气亟立殒。上令候之，曰：‘脉尚温而肠已绝。’”后来张祜别有咏《孟才(...)
全诗以平静朴素的语言写景抒情叙理，形式和内容达到高度的统一，无论是写南山傍晚美景，还是或抒归隐的悠然自得之情，或叙田居的怡然之乐，或道人生之真意，都既富于情趣，又饶有理趣。如“采菊东篱下，悠然见南山”、“山气日夕佳，飞鸟相与还”，那样景、情、理交融于一体的名句不用说，就是“问君何能尔？心远地自偏”，“此中有真意，欲辨已忘言”这样的句子，虽出语平淡，朴素自然，却也寄情深长，托意高远，蕴理隽永，耐人咀嚼，有无穷的理趣和情趣。 这首诗的意境可分为两层，前四句为一层，写诗人摆脱世俗烦恼后的感受，表现了诗人鄙弃官场，不与统治者同流合污的思想感情。后六句为一层，写南山的美好晚景和诗人从中获得的无限乐趣。表现了诗人热爱田园生活的真情和高洁人格。 大致在魏晋以前，以儒家学说为核心，中国人一直相信人类和自然界都处于有意志的“天”的支配下。这一种外于而又高于(...)
俄顷风定云墨色，秋天漠漠向昏黑。
首联便发感慨：“不作苍茫去，真成浪荡游。”“苍茫”原意指旷远无边的样子，“浪荡”则指放浪游荡，这里相对而言，乃是别有含义，不妨说是诗人抒发这样的感慨：可叹不能像范蠡那样，乘扁舟到遥远的五湖去，在那海阔天空处尽情遨游，却违背着心愿，被拘在湖南游来荡去。
崔二爷在炕上睡大觉，
半州和俺父亲指腹成亲来，他见俺穷薄了，他要悔了这门亲事。我是个读书人，量一个媳妇打甚么不紧！我上学去来，一般的学生每笑话我无个风筝儿放，我见父亲走一遭去。可早来到也，我自过去。父亲，您孩儿来家了也。你这哭怎的？（孛老儿云）孩儿，我啼哭哩、（李庆安云）父亲为甚么烦恼？（孛老儿云）孩儿也，王员外差嬷嬷来，拿着十两银子，一双鞋儿与你穿蹅断线脚，也就罢了这门亲事，因此上我烦恼也。（李庆安云）父亲，你休烦恼，量这媳妇打甚么不紧！将这鞋儿我穿的上学去。一般的学生每笑话我，道我无个风筝儿放。父亲有银子与我买一个风筝儿放着耍子。（孛老儿云）孩儿也，我与你二百钱，你买个风筝儿放耍子去。休要惹事，疾去早来，休着我忧心也！（李庆安云）有了钱也，我买风筝儿去也。（下）（孛老儿云）孩儿买风筝儿去了，老汉无甚事，隔壁人家吃疙瘩茶儿去也。（下）（李庆安拿风筝儿上，云）自家李庆安的便是。买了个风筝儿放将起去，不想一阵大风刮在这家花园内梧桐树上抓住了。这花园墙较低，我跳过墙，取我那风筝儿去。（做跳墙科，云）我跳过这墙来，一所好花园也！我来到这梧桐树下，脱了我这鞋儿，我上树取这风筝儿咱。看有甚么人来。（正旦领梅香上，云）妾身是王半州的女孩儿，小字闰香。时遇秋间天道(...)
“美女妖且闲，采桑歧路间。”这是交代人物、地点。人物是一个美丽姑娘，她的容貌艳丽，性格娴静。地点是“歧路间”，即岔路口，她在采桑。“歧路间”是来往行人较多的地方，这就为下文“行徒”、“休者”的倾倒预作铺垫。“柔条纷冉冉，落叶何翩翩。”紧接“采桑”，写柔嫩的桑枝(...)

咏柳（乱条犹未变初黄）拼音解读：

“gāo biāo kuà cāng qióng ，liè fēng wú shí xiū 。”shī yī kāi tóu jiù chū yǔ qí tū ，qì gài bú fán 。bú shuō gāo tǎ ér shuō gāo biāo ，shǐ rén xiǎng qǐ zuǒ sī 《shǔ dōu fù 》zhōng “yáng niǎo huí yì hū gāo biāo ”jù suǒ miáo huì de zhí chā tiān qióng de shù shāo ，yòu shǐ rén xiǎng qǐ lǐ bái 《shǔ dào nán 》zhōng “shàng yǒu liù lóng huí rì zhī gāo biāo ”jù suǒ xíng róng de gāo sǒng rù yún de fēng dǐng 。zhè lǐ jiè “gāo biāo ”jí yán tǎ gāo 。bú shuō cāng tiān ér shuō “cāng qióng ”，jí gōu huà chū tiān xiàng qióng lóng xíng 。yòng yī “kuà ”zì ，zhèng hé “cāng qióng ”jǐn lián 。tiān shì qióng lóng xíng de ，suǒ yǐ jiù (...)
huà yǔ jiāo jì shì yī zhǒng shuāng biān de huò duō biān de (...)
shī rén lián xiǎng qǐ zhū gě liàng chāo rén de cái zhì hé dǎn luè ，rú tóng jiàn dào le tā nà yǔ shàn lún jīn 、yī sǎo qiān jun1 wàn mǎ de xiāo sǎ fēng dù 。gǎn qíng suǒ zhì ，shī rén bú yóu hū chū “bó zhòng zhī jiān jiàn yī lǚ ，zhǐ huī ruò dìng shī xiāo cáo ”de zàn yǔ 。yī yǐn shì shāng dài kāi guó jun1 zhǔ tāng de dà chén ，lǚ shàng fǔ zuǒ zhōu wén wáng 、wǔ wáng miè shāng yǒu gōng ，xiāo hé hé cáo cān ，dōu shì hàn gāo zǔ liú bāng de móu chén ，hàn chū de míng xiàng ，shī rén shèng zàn zhū gě liàng de rén pǐn yǔ yī yǐn 、lǚ shàng bú xiàng shàng xià ，ér xiōng yǒu chéng zhú ，cóng róng zhèn dìng de zhǐ huī cái néng què shǐ xiāo hé 、cáo cān wéi zhī àn rán shī sè 。zhè yī fāng miàn shì biǎo xiàn le duì wǔ hóu de jí dù chóng shàng zhī qíng ，tóng shí yě biǎo xiàn le zuò zhě bú yǐ shì yè chéng bài chí píng de gāo rén zhī jiàn 。liú kè zhuāng shuō ：“wò lóng méi yǐ qiān zǎi ，ér yǒu zhì shì dào zhě ，jiē yǐ sān dài zhī zuǒ xǔ zhī 。cǐ shī chái zhī yī lǚ bó zhòng jiān ，ér yǐ xiāo cáo wéi bú zú dào ，cǐ lùn jiē zì zǐ měi fā zhī 。”huáng shēng shuō ：zhè yī píng lùn ，“qū qū yǐ chéng bài chí píng zhě ，jiē kě fèi yǐ 。”dú zhě (...)
fēng chén zhōng mái méi le èr shí nián ，píng kōng de huàn xiàn jun1 yǒu hé yán miàn ！gào cí le chūn fēng gē wǎn zhuǎn ，yè yuè wǔ pián xiān 。(...)
zhè lǎo zǐ yě wú fèn xiǎo ，nǐ zěn me mà cāng guān ？wǒ gào sù tā qù lái 。nǐ liǎng gè dòu zǐ ，yǒu shèn me huà shuō ？gào de xiàng gōng dé zhī ，yī gè lǎo zǐ lái dí mǐ ，tā de yín zǐ yòu shǎo ，tā dǎo mà xiàng gōng lǐ 。ná guò nà lǎo zǐ lái 。nǐ zhè gè hǔ cì hái zuò sǐ yě ！nǐ de yín zǐ yòu shǎo ，zěn gǎn mà wǒ ？nǐ zhè liǎng gè hài mín de zéi ，yú mín yǒu sǔn ，wéi guó wú yì 。xiàng gōng ，nǐ kàn xiǎo rén bú shuō huǎng ，tā shì mà nǐ lái me ？zhè lǎo pǐ fū wú lǐ ，jiāng zǐ jīn chuí lái dǎ nà lǎo pǐ fū 。fù qīn jīng xì zhě ！wǒ shuō shèn me lái ？wǒ zhe nǐ xiū yán yǔ ，nǐ chī le zhè yī jīn chuí 。fù qīn ，yǎn jiàn de wú nà huó de rén yě ！dǎ de hái qīng ，yī zhe wǒ xìng ，zé yī xià dǎ chū nǎo jiāng lái ，qiě zhe tā bāo bú chéng wǎng ér 。
①gù guó ：gù xiāng 。②hé mǎn zǐ ：táng xuán zōng shí zhe míng gē shǒu ，jù shuō tā yīn gù dé zuì le huáng dì ，bèi tuī chū jiù xíng 。jiù xíng qián tā zhāng kǒu gāo gē ，qǔ diào bēi fèn ，shǐ “cāng tiān bái rì àn rán shī sè ”。jié guǒ huáng dì wén zhī ，zhōng yīn xī qí jì yì nán dé ér jiàng zhǐ huǎn xíng 。yīn wéi hé mǎn zǐ chū sè de jì yì ，dà shī rén yuán zhěn 、bái jū yì 、dù mù děng dōu xiàng jì wéi zhī fù shī ，qí zhōng yǐ zhāng hù de 《hé mǎn zǐ 》gōng cí ：“gù guó sān qiān lǐ ，shēn gōng èr shí nián 。yī shēng hé mǎn zǐ ，shuāng lèi luò jun1 qián ”zuì wéi gǎn rén 。zhè shǒu gōng cí hòu lái liú chuán shèn guǎng ，qí chàng lái yì cháng bēi yuàn 。jù shuō táng wǔ zōng shí ，yǒu yī mèng cái rén ，yīn yǒu gǎn yú wǔ zōng ràng qí xùn qíng zhī yì ，wéi yǎn yǎn yī xī de wǔ zōng chàng le yī qǔ 《hé mǎn zǐ 》，chàng bì ，jìng qì jué shēn wáng 。yī zuò “hé mǎn zǐ ”，wǔ qǔ míng 。tí yòu zuò “gōng cí ”。bái jū yì 《hé mǎn zǐ 》shī ：“shì chuán mǎn zǐ shì rén míng ，lín jiù nòng shí qǔ shǐ chéng 。yī qǔ sì cí gē bā dié ，cóng tóu biàn shì duàn cháng shēng 。”“hé mǎn zǐ ”shēng diào āi wǎn 。《lè fǔ jí 》yǐn bái jū yì 《hé mǎn zǐ 》shī de zì zhù shuō ：“hé mǎn zǐ ，kāi yuán zhōng cāng zhōu gē zhě ，lín nòng jìn cǐ qǔ yǐ shú sǐ ，jìng bú dé miǎn 。”③jun1 ：zhǐ huáng dì 。zhè lǐ shì zhǐ táng wǔ zōng 。jù 《táng shī jì shì 》，zhāng hù 《gōng cí 》：“chuán rù gōng jìn ，wǔ zōng jí dǔ ，mù mèng cái rén yuē ：‘wú jí bú xùn ，ěr hé wéi zāi ？’zhǐ shēng náng qì yuē ：‘qǐng yǐ cǐ jiù yì 。’shàng mǐn rán 。fù yuē ：‘qiè cháng yì gē ，qǐng duì shàng gē yī qǔ ，yǐ xiè qí fèn 。’shàng xǔ 。nǎi gē yī shēng 《hé mǎn zǐ 》，qì jí lì yǔn 。shàng lìng hòu zhī ，yuē ：‘mò shàng wēn ér cháng yǐ jué 。’”hòu lái zhāng hù bié yǒu yǒng 《mèng cái (...)
quán shī yǐ píng jìng pǔ sù de yǔ yán xiě jǐng shū qíng xù lǐ ，xíng shì hé nèi róng dá dào gāo dù de tǒng yī ，wú lùn shì xiě nán shān bàng wǎn měi jǐng ，hái shì huò shū guī yǐn de yōu rán zì dé zhī qíng ，huò xù tián jū de yí rán zhī lè ，huò dào rén shēng zhī zhēn yì ，dōu jì fù yú qíng qù ，yòu ráo yǒu lǐ qù 。rú “cǎi jú dōng lí xià ，yōu rán jiàn nán shān ”、“shān qì rì xī jiā ，fēi niǎo xiàng yǔ hái ”，nà yàng jǐng 、qíng 、lǐ jiāo róng yú yī tǐ de míng jù bú yòng shuō ，jiù shì “wèn jun1 hé néng ěr ？xīn yuǎn dì zì piān ”，“cǐ zhōng yǒu zhēn yì ，yù biàn yǐ wàng yán ”zhè yàng de jù zǐ ，suī chū yǔ píng dàn ，pǔ sù zì rán ，què yě jì qíng shēn zhǎng ，tuō yì gāo yuǎn ，yùn lǐ jun4 yǒng ，nài rén jǔ jiáo ，yǒu wú qióng de lǐ qù hé qíng qù 。 zhè shǒu shī de yì jìng kě fèn wéi liǎng céng ，qián sì jù wéi yī céng ，xiě shī rén bǎi tuō shì sú fán nǎo hòu de gǎn shòu ，biǎo xiàn le shī rén bǐ qì guān chǎng ，bú yǔ tǒng zhì zhě tóng liú hé wū de sī xiǎng gǎn qíng 。hòu liù jù wéi yī céng ，xiě nán shān de měi hǎo wǎn jǐng hé shī rén cóng zhōng huò dé de wú xiàn lè qù 。biǎo xiàn le shī rén rè ài tián yuán shēng huó de zhēn qíng hé gāo jié rén gé 。 dà zhì zài wèi jìn yǐ qián ，yǐ rú jiā xué shuō wéi hé xīn ，zhōng guó rén yī zhí xiàng xìn rén lèi hé zì rán jiè dōu chù yú yǒu yì zhì de “tiān ”de zhī pèi xià 。zhè yī zhǒng wài yú ér yòu gāo yú (...)
é qǐng fēng dìng yún mò sè ，qiū tiān mò mò xiàng hūn hēi 。
shǒu lián biàn fā gǎn kǎi ：“bú zuò cāng máng qù ，zhēn chéng làng dàng yóu 。”“cāng máng ”yuán yì zhǐ kuàng yuǎn wú biān de yàng zǐ ，“làng dàng ”zé zhǐ fàng làng yóu dàng ，zhè lǐ xiàng duì ér yán ，nǎi shì bié yǒu hán yì ，bú fáng shuō shì shī rén shū fā zhè yàng de gǎn kǎi ：kě tàn bú néng xiàng fàn lí nà yàng ，chéng biǎn zhōu dào yáo yuǎn de wǔ hú qù ，zài nà hǎi kuò tiān kōng chù jìn qíng áo yóu ，què wéi bèi zhe xīn yuàn ，bèi jū zài hú nán yóu lái dàng qù 。
cuī èr yé zài kàng shàng shuì dà jiào ，
bàn zhōu hé ǎn fù qīn zhǐ fù chéng qīn lái ，tā jiàn ǎn qióng báo le ，tā yào huǐ le zhè mén qīn shì 。wǒ shì gè dú shū rén ，liàng yī gè xí fù dǎ shèn me bú jǐn ！wǒ shàng xué qù lái ，yī bān de xué shēng měi xiào huà wǒ wú gè fēng zhēng ér fàng ，wǒ jiàn fù qīn zǒu yī zāo qù 。kě zǎo lái dào yě ，wǒ zì guò qù 。fù qīn ，nín hái ér lái jiā le yě 。nǐ zhè kū zěn de ？（bó lǎo ér yún ）hái ér ，wǒ tí kū lǐ 、（lǐ qìng ān yún ）fù qīn wéi shèn me fán nǎo ？（bó lǎo ér yún ）hái ér yě ，wáng yuán wài chà mó mó lái ，ná zhe shí liǎng yín zǐ ，yī shuāng xié ér yǔ nǐ chuān zhā duàn xiàn jiǎo ，yě jiù bà le zhè mén qīn shì ，yīn cǐ shàng wǒ fán nǎo yě 。（lǐ qìng ān yún ）fù qīn ，nǐ xiū fán nǎo ，liàng zhè xí fù dǎ shèn me bú jǐn ！jiāng zhè xié ér wǒ chuān de shàng xué qù 。yī bān de xué shēng měi xiào huà wǒ ，dào wǒ wú gè fēng zhēng ér fàng 。fù qīn yǒu yín zǐ yǔ wǒ mǎi yī gè fēng zhēng ér fàng zhe shuǎ zǐ 。（bó lǎo ér yún ）hái ér yě ，wǒ yǔ nǐ èr bǎi qián ，nǐ mǎi gè fēng zhēng ér fàng shuǎ zǐ qù 。xiū yào rě shì ，jí qù zǎo lái ，xiū zhe wǒ yōu xīn yě ！（lǐ qìng ān yún ）yǒu le qián yě ，wǒ mǎi fēng zhēng ér qù yě 。（xià ）（bó lǎo ér yún ）hái ér mǎi fēng zhēng ér qù le ，lǎo hàn wú shèn shì ，gé bì rén jiā chī gē dá chá ér qù yě 。（xià ）（lǐ qìng ān ná fēng zhēng ér shàng ，yún ）zì jiā lǐ qìng ān de biàn shì 。mǎi le gè fēng zhēng ér fàng jiāng qǐ qù ，bú xiǎng yī zhèn dà fēng guā zài zhè jiā huā yuán nèi wú tóng shù shàng zhuā zhù le 。zhè huā yuán qiáng jiào dī ，wǒ tiào guò qiáng ，qǔ wǒ nà fēng zhēng ér qù 。（zuò tiào qiáng kē ，yún ）wǒ tiào guò zhè qiáng lái ，yī suǒ hǎo huā yuán yě ！wǒ lái dào zhè wú tóng shù xià ，tuō le wǒ zhè xié ér ，wǒ shàng shù qǔ zhè fēng zhēng ér zán 。kàn yǒu shèn me rén lái 。（zhèng dàn lǐng méi xiāng shàng ，yún ）qiè shēn shì wáng bàn zhōu de nǚ hái ér ，xiǎo zì rùn xiāng 。shí yù qiū jiān tiān dào (...)
“měi nǚ yāo qiě xián ，cǎi sāng qí lù jiān 。”zhè shì jiāo dài rén wù 、dì diǎn 。rén wù shì yī gè měi lì gū niáng ，tā de róng mào yàn lì ，xìng gé xián jìng 。dì diǎn shì “qí lù jiān ”，jí chà lù kǒu ，tā zài cǎi sāng 。“qí lù jiān ”shì lái wǎng háng rén jiào duō de dì fāng ，zhè jiù wéi xià wén “háng tú ”、“xiū zhě ”de qīng dǎo yù zuò pù diàn 。“róu tiáo fēn rǎn rǎn ，luò yè hé piān piān 。”jǐn jiē “cǎi sāng ”，xiě róu nèn de sāng zhī (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

“美女妖且闲，采桑歧路间。”这是交代人物、地点。人物是一个美丽姑娘，她的容貌艳丽，性格娴静。地点是“歧路间”，即岔路口，她在采桑。“歧路间”是来往行人较多的地方，这就为下文“行徒”、“休者”的倾倒预作铺垫。“柔条纷冉冉，落叶何翩翩。”紧接“采桑”，写柔嫩的桑枝(...)
彩线串层玉，金篝络细香。半钩新月浸牙床。犹记东华年少、那门相。
《燕歌行》二首在七言诗的发(...)
诗人将暗讽的笔触曲折地指向当今皇上，手法是相当高妙的。接着，笔锋一转，写出了这一联的对句“湘水无情吊岂知”。这也是颇得含蓄之妙的。湘水无情，流去了多少年光。楚国的屈原哪能知道上百年后，贾谊会来到湘水之滨吊念自己；西汉的贾谊更想不到近千年后的刘长卿又会迎着萧瑟的秋风来凭吊自己的遗址。后来者的心曲，恨不起古人于地下来倾听，当世更没有人能理解。诗人由衷地(...)

相关赏析

容华一朝尽，惟余心不变。
南唐开国已有四十年历史，幅员辽阔。宫殿高大雄伟，可与天际相接，宫苑内珍贵的草木茂盛，就像罩在烟雾里的女萝。在这种奢侈的生活里，我哪里知道有战争这回事呢？自从做了俘虏，我因为在忧虑伤痛的折磨中过日子而(...)
云木槎桠，水DDA6摇落，瘦影半临清浅。翠羽迷空，粉容羞晓，年华柱弦频换。甚何逊、风流在，相逢共寒晚。
《长相思·一重山》这首小令，《新刻草堂诗余评林》在词调下题作“秋怨”。这“秋怨”，便是统贯全词的抒情中心。虽然通篇未曾出现“秋”、“怨”字眼，但仔细吟诵一遍，便会觉得“秋怨”二字确实最为简洁、准确地概括了本词的旨意。    全词写了一个思妇在秋日里苦忆离人、(...)
通常的回文诗，主要是指可以倒(...)
“出门东向看，泪落沾我衣。”他走出年久失修的破门，向东方看去，他也许还抱着希望，他看到了谁？看到了什么呢？他也许看到了久别的亲人？也许什么也没有看到。他茫然地从幻想中走出来，低声哭了起来 “泪落沾我衣”五个字，饱和了多么丰富、多么深厚、多么沉痛的感情内涵啊！ 主人公和他的家的相互映衬的叙写，把作品的主题和艺术水平都推向了一个新的高度：服了整整六十五年兵役的人，竟然还是全家唯一的幸存者，那些没有服兵役的亲人们，坟上松柏都已葱葱(...)

作者介绍

劳格 （1820—1864）清浙江仁和人，字保艾，一字季言。诸生。与兄权均精校雠之学。校补父经原之《唐折冲府考》成书。赵钺撰《唐郎官石柱题名考》、《唐御史台精舍题名考》近半，以年老，付格续成之。咸丰间避兵，自塘栖迁双溪，再迁同里，忧伤病卒。所著尚有《读书杂识》。